brengen ondanks de vele valkuilen en vooroordelen, we kunnen dat Emily in Parijs niet echt afwijzen naar een dromerige wereld en we hebben soms allemaal gewenst gewenst Dat onze baas, vanwege het werk in Parijs, gemakkelijk zou verwachten als we in plaats daarvan zouden worden verzonden. Nee? alleen ik? Ik had anders geloofd.
Anyhoo, Emily in Parijs duwde me in een (vicieuze) lus van het bekijken van Parijse films en tv-shows, van herhaling van de duivel draagt Prada tot veel meer indie-mensen zoals vrouw op een fiets. Evenals het was tijdens dit uitstapje naar de Franse cinéma (met een accent op de É) dat ik telefoontje mijn agent vond, een hit -serie met een gezelschap van acteurs ‘Impresarios’, veel drama en enkele nietjes Parijse mode. Hoewel mijn meningen over de twee seizoenen van de show (die ik tot nu toe heb voltooid) een heel ander verhaal voltooien, is het de garderobe van Andrea, gespeeld door Camille Cottin, die mijn aandacht trok. Naast haar garderobe impliceer ik natuurlijk haar tassen.
Omdat de extreem allereerste keer dat ik mijn ogen op Andrea’s kenmerkende enorme zwarte leer en nubuck -tote hield met af en toe een hagelslag van kleine gouden studs, was het absoluut noodzakelijk voor mij om te begrijpen uit welke ontwerper het komt. Zo begon zowel een uitgebreid als uitputtend onderzoek (ja, Google-zoekopdrachten zijn vermoeiend werk) … uiteindelijk aan de andere kant opkomen (in tegenstelling tot die keer ontdekte ik een vermeende Gucci-tas in een Lily Collins-film om een tas met een hoge straat te zijn met GG stampte erop. True verhaal). De tas was de Jacques -tas van Jerome Dreyfuss, een ontwerper naar verluidt op de arm van een van een van de twee vrouwen in Parijs. Evenals blijkbaar, mijn nieuwste enorme obsessie.
Het karakter van Andrea lijkt zelfs extreem veel beïnvloed door Dreyfuss zelf, beide afkomstig uit kleinere steden in Oost-Frankrijk (Nancy in de situatie van Dreyfuss en Couchey in Andrea’s), verhuizen naar Parijs om grote namen in Franse media te zijn , houden hun vooruitzichten verfijnd, zowel naadloos als ingetogen, evenals kieskeurig wanneer het liefhebbers betreft. Over geliefden gesproken, het eigenzinnige ding over Jerome Dreyfuss is dat al zijn aanbiedingen zijn vernoemd naar Guy – toen zijn allereerste tascollectie 19 jaar geleden werd gelanceerd, bevatte het de Billy -tas die bij de slogan kwam: “Meet Your New French Lover” – Een gewoonte blijft hij tot nu toe-met als doel vrouwen een geschikte enthousiast te bieden die in staat is om ze overal te vergezellen, zowel hun bezittingen beveiligd te beveiligen en zowel lichtgewicht als niet-fussy is. In feite maakt hij deze ‘geliefden’ slim vindingrijk-bijna al zijn tassen worden geleverd met verschillende riemen voor handige hand, neem het op of crossbody dragen, verwijderbare portemonnee, bijgevoegde sleutelringen en zelfs mini-flashlights (dat hij op bedenkte Wanneer wanneer opgesloten buiten zijn huis)! Het is duidelijk dat Dreyfuss echt de lat heeft gelegd voor de stereotiepe ‘soulmate’ en mogelijk dat is waarom, Andrea lijkt veel comfortabeler met haar tas dan haar partners in de show! Dat is een verbinding waaraan ik graag wil wijden.
Andrea evenals Francoise
Maar voldoende met de showreferenties, evenals op de ontwerper zelf! Nadat hij op 17 -jarige leeftijd naar Parijs was verhuisd om onderzoek te doen aan L’Ecole Esmode, stopte hij na een eenvoudige drie maanden om met John Galliano te werken, evenals op slechts 23, hij lanceerde zijn allereerste collectie in 1998, die onmiddellijk lof kreeg als L’Enfant vreselijk van de Franse mode, die ook een kostuum stylen voor de King of Pop, Michael Jackson! Zijn accessoires lijn werd echter geboren in 2002, evenals nogal per ongeluk, als ik, voor zijn vrouw, Isabel Marant kan toevoegen (ja, de ontwerper, niet minder – vertelde je dat hij kieskeurig is), die naar verluidt alles bleef verliezen! Hij heeft ook zijn beslissing toegeschreven aan zijn beslissing aan tassen aan zijn vrienden, die naar verluidt achteruit hadden van het meenemen van de gestructureerde, zware lederen tassen uit de vroege jaren 2000, en ik had bijvoorbeeld zijn verhuizing niet meer kunnen waarderen. Soepel, ultralicht en met prachtige leer met een hele reeks aantrekkelijk relaxte en smakelijke kleuren, veel van de portemonnees van Dreyfuss zijn extreem genderneutraal-van zijn kenmerkende Billy tot de extreem schoolzak zoals Gilbert ook zoals Jacques van Andrea (dat is degene die ik gewoon niet uit mijn gedachten kan krijgen … of uit mijn eBay -verlanglijstje!). In feite lijkt de Jacques griezelig op een opgeblazen versie van de Celine Phantom-bagage (ja, nog een tas waar ik aan kwijl Ik (bedoelde woordspeling!) En komt zelfs met een topzipper voor diegenen onder ons die de extra beveiliging waarderen.
Een andere Dreyfuss -tas die Andrea in het tweede seizoen van de show draagt, is de Maurice Get Tote, een weelderige carryall die eveneens wordt aangeboden in overvloedige combinaties van leer en suède, evenals nog een verrukkelijk voorbeeld van het chique genie van het modehuis. Nadat ik onlangs het boek “How to Be a Parisian Where You Are”, door Sophie Mas, Anne Berest, Audrey Diwan, evenals Caroline de Maigret – vier populaire vrouwen in de Franse modescene heb bekeken – het is eenvoudig om te zien waarom De tassen van Dreyfuss waren de schijnbare optie voor kostuumontwerper Anne Schotte.
Helaas (of gelukkig mogelijk voor tweedehands geliefden), zijn zowel de Jacques als de Maurice nu stopgezet, wat uiteindelijk nog veel meer tassen zijn waarover ik te ontdekken kon zijn, evenals nadat hun productieruns zijn gestopt (like het werk van Balenciaga). Over tweedehands kopers gesproken met een bewuste methode voor het milieu, Dreyfuss is ook actief geweest in het streven naar duurzaamheid, waardoor enorme inspiratie werd gebracht door Vivienne Westwood, zijn leer uit de vrije loop, antibiotic-vrije Europese dieren uit de agrarische Voedselindustrie, en brengt 80% van de bruining en verven processen met groenteproducten naar voren.
De Billy -tas
Diversiteit is nog een nadruk van zijn modehuis, met workshops verspreid in verschillende landen zoals Marokko, Tunesië, Italië, Frankrijk en India, zowel voor zijn handtaslabel naast zijn veel recentere mannenlijn, Monsieur Dreyfuss. Dreyfuss werkt zelfs graag voor een doel; Hij wil dat zijn merk net zo invloedrijk is als de modehuizen die in de jaren 80 en de jaren 90 inzicht creëren, en hij houdt van de vermenging van culturen die mode mogelijk maakt. Tal van zijn collecties worden beïnvloed door zijn soortgelijke architectuur, met name die in Tokio waar hij graag bezoekt, terwijl zijn ervaringen in Delhi, die hij zelf beschrijft als “in een Star Wars-film”, zijn India-Print CLIC-greep gevormd Van SS20. Parijs zijn is mogelijk nooit veel meer wereldwijd geweest!
Welnu, het is inmiddels heel duidelijk dat ik hopeloos ben zoals bij Dreyfuss, en dat ik misschien voor altijd kan fangirl, maar je zou zijn veel recentere collecties volledig moeten inspecteren en misschien kunnen eindigen met een enthousiast van onder hen, Zoals Sarah Jessica Parker, Naomi Watts, of onze extreem eigen CC100 heeft, evenals eerlijk, wie heeft een persoon nodig als je een tas hebt, toch?